RESTAUREREN …. OPPERVLAKKIGE KRASSEN EN SCHUURPLEKKEN
Tot mijn grote opluchting bleek het dat ik lelijke Oppervlakkige Krassen & Schuurplekken met weinig moeite vrijwel onzichtbaar kon maken.
Ik schrok mij het apelazarus. Eén van mijn schilderijen kletterde naar beneden boven op een tweede schilderij. Het resultaat, twee goed zichtbare krassen over vrijwel de gehele lengte. Dat komt nooit meer goed, dacht ik.
Het beschadigde schilderij betrof een paneel van alucopal (aluminium) met een dun gelaagde beschildering. Subtiele wolkenpartijen gemaakt met transparante verven. Door de verftechniek van tamponneren betrof het een gladde verfhuid. Het restaureren door overschildering met dergelijke tonen, tinten en nuances …. forget it, dat zal je altijd blijven zien. Het schilderij stond een aantal dagen op de ezel.
Retoucheervernis of tussenvernis:
Dit schilderij was, na enkele maanden gedroogd te zijn, netjes afgewerkt met een beschermende retoucheervernis. Een retoucheervernis, of tussenvernis, biedt natuurlijk enige bescherming. Ieder schildersvernis behoort reversibel te zijn. Zodoende kun je het altijd weer verwijderen met gebruik van een oplosmiddel.
Ik had hier niets te verliezen en ben aan de slag gegaan. Met een katoenen doek en met gebruik van terpentine en door deppende bewegingen heb ik de vernis op de beschadigde delen verwijderd. Met ruim terpentine heb ik vervolgens met horizontale bewegingen gezorgd voor een geleidelijke overgang van delen met en zonder vernis. Niet te hard drukken en peotsen, immers de olieverf moet niet aangetast worden. Daarna heb ik het schilderij enkele uren met rust gelaten zodat de terpentine kon uitwasemen en de bevochtigde, deels opgeloste vernis, weer kon uitharden.
Je kon nu al zien dat de beschadigingen, zoals krassen en schuurplekken, vrijwel onzichtbaar waren.
Vervolgens heb ik met een spalter nieuwe retoucheervernis door horizontale streken aangebracht. Ik was in de wolken! Het resultaat zag er verbluffend goed uit.
Conclusie: Uitgeharde olieverf wordt echt behoorlijk hard. Vernis vormt een hele goede bescherming en blijkt behoorlijk bestand tegen krassen en schuren. De laatste tijd gebruik ik vrijwel uitsluitend de retoucheervernis van Schmincke, 50066 Retuschierfirnis, glänzend. Het is en sneldrogende, harde vernis. (in tegenstelling tot dammarvernis dat vrij lang plakkerig blijft aanvoelen).
Het restaureren van schilderijen laat je over aan een vakman.
Zo nu en dan komt het voor dat ik gevraagd wordt een schilderij te herstellen. Aangezien ik het vak van restaureren niet beheers, noch ambieer verwijs ik mensen altijd door.
Een enkele keer waag ik mij er aan. Een eigen schilderij, een schilderij van weinig waarde of een eenvoudige handeling zonder enkel risico.
Voor de restauratie: Schilderij met krassen.
Voor de restauratie: Detail krassen.
Na de restauratie.
Na de restauratie: Detail