Horizonperspectief – ware kimduiking
Men spreekt ook wel over Gezichtseinder. Dat is nu exact waar het om gaat. Objecten zijn slechts gedeeltelijk te zien als deze zich op een afstand bevinden die groter is dan zo’n 3 zeemijlen. Dit wordt veroorzaakt door de aardkromming. Als mens kunnen we veel verder kijken, zeker bij helder weer. Als een groot schip nadert, dan zie je eerst de mast/schoorsteen dan het bovendek en pas later de romp.
Kimduiking is de hoek tussen de richting van de kim en de horizontale richting. Zodra een waarnemer enige hoogte boven het aardoppervlak heeft, is de horizon die waargenomen wordt niet gelijk aan de horizontaal, of de lokale horizon van het horizontale coördinatenstelsel. Dit komt onder andere door de kromming van de aarde en is afhankelijk van de (oog)hoogte van de waarnemer. Bij de ware kimduiking worden de effecten van de atmosfeer niet meegerekend (bron: wiki).
Een kunstschilder zal dit wellicht niet snel opnemen in zijn zeegezichten. Maar het is toch een aardig gegeven om even over na te denken.
Op de foto zie je een detail van een zonsondergang bij IJmuiden. Van het schip aan de rechterzijde zien we ook de romp, van de andere schepen aan/achter de kim zien we slechts de schoorsteen c.q. de stuurhut en opbouw.
