Het mengen van Donkere Friese-Paarden-Tonen

Werkvolgorde:

1. Tekening en imprimatura:
   Met duidelijk de contouren van het paard en de plekken waar de vacht glanst.
   De vrije vorm (het paard) inkleuren met een imprimatura van transparant oxide rood (zie resultaten proef).
   Met een doekje veegde ik er de lichte plekken in.
   En ik schilderde ruwweg de blauwe en grijze tinten van de lucht en het water. Onder het paard zijn de tonen t.g.v. slagschaduw donkerder.
   Voor het strand gebruikt ik een mengsel van titaan wit + ruwe omber. Hier en daar een puntje Napels Geel licht.
2. Glansplekken: Voor de glansplekken koos ik het dekkende “koel grijs” (Rembrandt). Het is belangrijk deze plekken direct te schilderen zodat je duidelijk de vormen van romp, nek, benen etc. vast kunt houden. Laat het drogen voordat je er andere transparante tinten overheen schildert.
3. De donkere vacht: De vacht schilderde ik dry-brush met donkere tonen, gemixed vanuit transparante verven (zie testcanvas). De richting van de penseelstreek steeds corresponderend met de vorm en de haarstreken. Eerst de nek, daarna de buik. Het is daarbij nuttig om de mengsels te variëren en te kleuren naar warm of koel. Bijvoorbeeld het zwart gemaakt vanuit het mengsel ultramarijn blauw & ruwe omber. Daar waar meer licht is kies je voor een warmer zwart met meer omber en een tipje van het half-transparante zink-wit. In de schaduwen kies je voor meer ultramarijn blauw. Dit geldt ook voor de mengsels paynes gray & gebrande omber. Daarnaast gebruikte ik sepia.
4. De donkerste plekken: Maak je niet druk over de dekking en de donkerste plekken. Houdt het allemaal wat luchtig en doorschijnend. Dat roodbruine mag best gezien worden. Verdonkeren doe je later, via glaceren.
5. De kleuren van de zee bevielen me niet. Ik schilderde het over met onder meer groenachtig omber, transparant oxide geel, paynes gray, davies grey. (lees meer  …).
   Het paard: Ik schilderde de benen, de hoeven. De achterbenen, nog nauwelijks te zien in het spattend water, probeerde ik aan te geven met kleine stipjes van donkere tonen. Vervolgens deed ik hetzelfde met witte en grijze stipjes. Het zag er stom uit. Vervolgens heb ik met een puntvormige colour shaper & met de punt van een  penseelsteel & met een schildermesje gestipt, geveegd en gekrast. Dit onder toevoeging van titaan wit. En juist dat mengen op het doek leverde me het juiste beeld.
   Het paard heeft nog geen manen, geen staart. Het geheel moest nu echt ruim een week drogen.
6. In het laatste stadium gebeuren er heel veel ogenschijnlijk kleine handelingen.
   De zee: De horizon heb ik vervaagd met gebruik van een mengseltje van Davy’s Gray + Wit. De golven kregen high-lights. Het gespetter en het gespatter. ook dat verdiende high lights. Ik gebruikte het witste wit, titanium wit / Old Hollandt. Maar niet alleen maar wit, ook grijsachtig, blauwig en groenig. Veegjes, stipjes & ophogen met rilletjes.
   Het paard: De donkerste plekken glaceerde ik met Van Duijck Bruin. Dat levert een diep warm zwart op. Warm-op-warm intensiveert de onderliggende kleur. De manen en de staart schilderde ik vegerig, via de dry-brush methode. En sommige haren weer heel scherp via dunne lijnen, aangebracht met een vrij grote sleper.